Κατελής Βίγκλας, «Επίκουρος. Ένας χαρισματικός φιλόσοφος της ελληνιστικής εποχής», ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, τεύχος 173, Απρίλιος 2017, 10-23.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο Αθηναίος Επίκουρος ασχολήθηκε με αρκετούς φιλοσοφικούς τομείς, όπως η θεωρία της γνώσης, της φύσης, της ηδονής και της θρησκείας, χωρίς να παραλείψει τις πνευματικές ασκήσεις για τη θεραπεία των παθών της ψυχής. Η χαρισματική προσωπικότητα του Επίκουρου φαίνεται πως ενέπνεε τους μαθητές του. Η φιλοσοφική σχολή που συγκρότησε σε έναν κήπο στην Αθήνα το 307 π.Χ. διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά την ελληνιστική περίοδο. Ωστόσο, η φιλοσοφία του δέχθηκε δριμεία κριτική από πολλούς αρχαίους συγγραφείς, ιδιαίτερα εξαιτίας της ηδονιστικής θεωρίας του. Παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος του έργου του δεν διασώθηκε, υπήρξαν πολλοί θιασώτες και συνεχιστές της διδασκαλίας του έως τη ρωμαϊκή εποχή.
Λέξεις κλειδιά: γνώση, φύση, ηδονή, θεραπεία της ψυχής, θεολογία, αρχαιότητα, ελληνιστική εποχή, Λουκρήτιος, Επίκουρος