«Μεταφυσική του Συμβολισμού», Φιλοσοφείν. Περιοδική έκδοση Φιλοσοφικού Στοχασμού, τεύχος 5, Ιανουάριος 2012, 9-25.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Με τον όρο “μεταφυσική του συμβολισμού” εννοούμε εδώ τη δημιουργία θεωριών για την έκφραση, αντανάκλαση του νοητού βασιλείου του όντος, και την άνοδο σε αυτό, με την αποκάλυψη του νοήματος της δομής και της ελεύθερης βούλησης που προϋποτίθενται για την κατανόησή της και την ανάπτυξη εμπειρικής σχέσης μαζί της. Όλες οι θεωρίες της μεταφυσικής του συμβολισμού στηρίζονται σε τρεις μεταφυσικές αρχές: α) την αναγκαιότητα της ανθρώπινης αναγωγής β) τη διαίρεση σε αισθητό και νοητό κόσμο και γ) την υπέρβαση της λογικής κατά τη διαδικασία της συμβολικής μορφοποίησης, διαμέσου ενός άλογου ή υπέρλογου νοήματος. Αυτές οι τρεις αρχές της μεταφυσικής του συμβολισμού συνδέονται στενά με το μυστικισμό και τον υπαρξισμό, τη θρησκειολογική τάση για ενότητα και τη θεωρία του ασυνειδήτου, τον ιδεαλισμό και τον εσωτερισμό, την εσχατολογία και τον αποφατισμό. Αλλά μία συνεκτική και πλήρης ερμηνευτική θεωρία δεν μπορεί να εγκαθιδρυθεί λόγω της έλλειψης ουσιώδους ταυτότητας και σταθερότητας. Ο συμβολισμός μπορεί να υπηρετήσει τη μεταφυσική παρέχοντας μία όσο το δυνατόν πλησιέστερη στον αισθητό κόσμο προσέγγιση της αλήθειας χωρίς να μειώνει ταυτόχρονα το εναργές και αφηρημένο περιεχόμενο των ιδεών και των εννοιών, αλλά αναπληρώνοντάς τα.
Λέξεις κλειδιά: μεταφυσική, συμβολισμός, νοητό, αισθητό, αναγωγή, υπέρλογο