History and Ideology of Anchialos

Κατελής Βίγκλας, Ιστορία και ιδεολογία της Αγχιάλου, εκδ. Ηδύφωνο, Αίγιο 2020, σελ. 240, 28 ασπρ. εικ., ISBN : 978-618-5450-13-7.

Katelis Viglas, History and Ideology of Anchialos, Idifono, Aigion 2020, pp. 240, 28 Images, ISBN : 978-618-5450-13-7.

φωτο εξώφυλλο νέο

BOOK DESCRIPTION

This book is a synthetic and detailed presentation of the history of the events of Anchialos, a Greek city of the Black Sea, from the 6th century BC until the expulsion of its Greek inhabitants by the Bulgarian nationalists in 1906. But at the same time this book contains the ideological elements that formed the spiritual atmosphere of each historical phase. In the first historical period, the emergence of the ancient Thracians, the ancient, Hellenistic and Roman phases of Anchialos, but also its Christianization that preceded its proximity to the “New Rome”, which contributed to its geopolitical and spiritual of upgrading, are included. Anchialos from an ancient city-state opened to the “infinite” of its founder pre-Socratic philosopher Anaximander and following the course of the other Greek cities was transformed into a living cosmopolis in the heart of the Greek-Byzantine Ecumene. In the second period, the appearance and evolution of the Bulgarians and the interaction of Anchialos with them, with the Byzantines and with the Latins, took place. The pagan and later Christianized Bulgarians conquered the region of Anchialos, but the Byzantines usually claimed it and occupied it through military operations. The third period concerns the social conditions of the inhabitants of Bulgaria and the Greeks of Anchialos during the Ottoman rule. Under the Turkish rule, prosperity and well-being led Anchialos to great growth, making it a Greek “paradise”. The fourth historical period is related to the national awakening of the Bulgarians that led to their independence. Influenced by the theory of Pan-Slavism and racism, the Bulgarians pursued an extensive assimilationist policy aimed at Bulgarianizing and annihilating minorities, especially the Greeks. In the fifth, shorter period, the focus is on the anti-Greek persecution and the Anchialos’ Holocaust in 1906. The pogrom of Anchialos had an international impact, affecting Bulgaria’s prestige and upgraded the geopolitical and diplomatic prospects of the Greek Kingdom. Finally, in an essay, the processes involved in the dissemination of propaganda and surveillance in the 19th and 20th centuries, and up to the modern Age of Information, are discussed.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟΥ

Το σύγγραμμα αυτό αποτελεί μια συνθετική και αναλυτική παρουσίαση της ιστορίας των συμβάντων της Αγχιάλου, μιας ελληνικής πόλης του Ευξείνου Πόντου, από τον 6ο αιώνα π.Χ. μέχρι το διωγμό των Ελλήνων κατοίκων της από τους Βούλγαρους εθνικιστές το 1906. Όμως ταυτόχρονα στο βιβλίο αυτό περιέχονται τα ιδεολογικά στοιχεία που δίνουν το πνευματικό στίγμα κάθε ιστορικής περιόδου. Στην πρώτη ιστορική περίοδο περιλαμβάνονται αναφορές στους αρχαίους Θράκες, η περιγραφή της ίδρυσης της Αγχιάλου, της αρχαίας, ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου της, αλλά και του εκχριστιανισμού της που προηγήθηκε της γειτνίασής της με τη «Νέα Ρώμη», η οποία συνετέλεσε στη γεωπολιτική και πνευματική της αναβάθμιση. Η Αγχίαλος από μια αρχαία πόλις-κράτος διανοιγόμενη στο «άπειρον» του ιδρυτή της Αναξίμανδρου και ακολουθώντας την πορεία των άλλων Ελληνίδων πόλεων, μεταμορφώθηκε σε μια ζωντανή κοσμόπολη στην καρδιά της Ελληνοβυζαντινής Οικουμένης. Στη δεύτερη περίοδο περιγράφονται η εμφάνιση και η εξέλιξη των Βουλγάρων και η αλληλεπίδραση της Αγχιάλου μαζί τους, με τους Βυζαντινούς και με τους Φράγκους. Οι ειδωλολάτρες και μετέπειτα εκχριστιανισμένοι Βούλγαροι κατέκτησαν την περιοχή της Αγχιάλου, αλλά οι Βυζαντινοί συνήθως τη διεκδικούσαν και την κατείχαν μέσω πολεμικών επιχειρήσεων. Η τρίτη περίοδος αφορά την κατάσταση των κατοίκων της Βουλγαρίας και των Ελλήνων της Αγχιάλου κατά την Οθωμανοκρατία. Υπό την τουρκική κυριαρχία, η ευημερία και η ευμάρεια οδήγησαν την Αγχίαλο σε μεγάλη ανάπτυξη, καθιστώντας την έναν ελληνικό «παράδεισο». Στην τέταρτη ιστορική περίοδο εξηγείται η εθνική αφύπνιση των Βουλγάρων που οδήγησε στην ανεξαρτητοποίησή τους. Έχοντας επηρεαστεί από τη θεωρία του πανσλαβισμού και τον φυλετισμό, οι Βούλγαροι άσκησαν μια εκτεταμένη αφομοιωτική πολιτική που είχε ως στόχο τον εκβουλγαρισμό και την εκμηδένιση των μειονοτήτων, ιδιαίτερα των Ελλήνων. Η πέμπτη, πιο σύντομη περίοδος, εστιάζει στους ανθελληνικούς διωγμούς και στο ολοκαύτωμα της Αγχιάλου το 1906. Το πογκρόμ της Αγχιάλου είχε διεθνή αντίκτυπο, πλήττοντας το κύρος της Βουλγαρίας και αναβάθμισε από γεωπολιτική και διπλωματική άποψη τις δυνατότητες ανάπτυξης του Ελληνικού Βασιλείου. Τέλος, σε ένα δοκιμιακό επίμετρο, συζητούνται οι διαδικασίες που προϋποθέτει η διάδοση της προπαγάνδας και της επιτήρησης τον 19ο και τον 20ο αιώνα, και μέχρι τη σύγχρονη Εποχή της Πληροφορίας.

ΕΞΑΝΤΛΗΘΗΚΕ